Spelers heren 1 nemen afscheid

20 mei 2025
De laatste competitiewedstrijd van dit seizoen stond voor EVVC in het teken van afscheid nemen van drie spelers die stoppen bij EVVC 1. Pim van der Doelen, Sven de Kinderen en Rob van Dijk staan samen voor 40 jaar selectievoetbal vol onvergetelijke hoogtepunten en successen. Na de wedstrijd tegen FC Engelen worden zij op het veld in het zonnetje gezet en bedankt voor de mooie jaren in het eerste elftal.

Pim van der Doelen maakte als 17-jarige spits zijn debuut in EVVC 1. Als echter pijngeldoos en doelpuntenmachine maakt hij meteen indruk, en is vanaf het begin niet meer weg te denken uit het eerste elftal. Wekelijks worden verdedigers dol gekapt en gedraaid. Het zijn ook meteen topjaren met periodetitels, een kampioenschap en twee opeenvolgende promoties naar uiteindelijk de tweede klasse. In de kampioenwedstrijd in de vierde klasse thuis tegen Cito maakt Pim het eerste doelpunt. In de jaren verandert hij van scorende dribbelkoning langzaam in een spelmaker, en tegenwoordig soms zelfs ouderwetse stofzuiger op het middenveld.

Komend seizoen gaat Pim verder als trainer van het tweede elftal, maar stiekem was hij dat al jaren op het veld. De ideale assistent voor elke trainer die EVVC afgelopen jaren heeft gehad. Altijd is hij bezig met het team, de tactiek en de spelers om hem heen. Een sfeermaker bovendien: laat het maar aan Pim over om de boel op te jutten, en daar zelf het meeste plezier uit te halen. Een echte topper binnen en buiten het veld, met een prachtige carrière om trots op te zijn. Een echte EVVC-er waarvoor woorden tekortschieten om zijn betekenis voor de club te beschrijven. We gaan Pim dan ook nog heel veel zien op ons sportpark.

Sven de Kinderen maakte als jeugdspeler al jong zijn debuut in EVVC 1 en speelt kort daarna zelfs al in de basis tijdens de finale van de nacompetitie om promotie. Toen al werden tegenstanders gek van die kleine middenvelder die altijd maar overal tussen zit, met een rode kaart voor Ruwaard tot gevolg. Sven en finales blijkt sowieso een gouden combinatie te zijn. Sven is daarna altijd onderdeel uit blijven maken van het eerste elftal, en heeft een grote rol gespeeld in de gloriejaren die EVVC naar de top van de tweede klasse hebben geleid. En hét hoogtepunt in die jaren: 2 juni 2013, finale van de nacompetitie om promotie naar de tweede klasse, thuis tegen Mierlo Hout. In de verlenging maakt Sven de bevrijdende goal die EVVC voor het eerst in de historie naar de tweede klasse brengt.

In al die jaren op dat niveau is Sven een sterkhouder: de controleur en stofzuiger op het middenveld. Altijd voorop in de strijd en nooit opgevend. En als EVVC dreigt te degraderen uit die tweede klasse staat Sven er opnieuw in de finale van de nacompetitie tegen Volkel: 1-0 Sven de Kinderen. Met zijn fanatisme hadden we Sven graag nog vele jaren in EVVC 1 gezien, maar helaas heeft zijn knie hem daarvan weerhouden. Na een lang herstel heeft hij dit seizoen nog zijn waarde getoond bij het tweede elftal, maar ook nu geeft de knie aan dat het einde daar is. Sven had dan ook zeker een ander afscheid verdiend, maar zijn laatste wedstrijd zegt alles over hem als speler. Eind 2021 is EVVC hard op weg naar degradatie en heeft nog geen wedstrijd gewonnen in de competitie, als Sven vlak voor zijn knieoperatie besluit de pijn te verbijten en nog twee keer mee te spelen. Allebei de wedstrijden winnen we, met in die laatste wedstrijd, thuis tegen Prinses Irene: winnende goal Sven de Kinderen.

Rob van Dijk debuteert al op 15-jarige leeftijd in EVVC 1 en staat dus al snel te boek als toptalent, iets wat hij nog vaak zou horen. En niet zonder reden, want vanaf het begin is hij als aanvaller belangrijk met doelpunten en zijn enorme inzet. Toch gaat het niet allemaal van een leien dakje, want blessures horen helaas ook bij zijn tijd in EVVC 1. Heel wat spieren en gewrichten passeren de revue, maar vooral zijn schouder en knie zitten hem dwars.

Maar als voetballer laat hij vooral hele mooie dingen na. Veel acties en doelpunten, maar het meest typerend is misschien wel de manier waarop hij wekelijks van het veld stapt: volledig leeg gespeeld, met de tong op de schoenen en soms gewoonweg even niet aanspreekbaar. Het zegt alles over de teamspeler die hij is, naast zijn uitzonderlijke kwaliteiten als aanvaller. Rob is een absolute topper geweest voor EVVC, en hoe zonde is het dan ook dat zijn tijd als voetballer eindigt aan een zijlijn in Engelen. Een wedstrijd die EVVC wint mede dankzij een fraai doelpunt van Rob, waar hij in blessuretijd nog volle kracht achter een kansloze diepe bal aan gaat, maar aan de zijlijn begeeft zijn knie het. Een doelpunt, inzet en helaas toch weer die knie: dat zegt alles over Rob.

Namens de hele club bedanken wij deze heren voor de prachtige jaren in EVVC 1!

Deel dit bericht:


Terug